V.s. Şiiri - Ece Özdemir

Ben ve anılar…
Kaldı sessiz…
Birkaç fotoğrafın gülümseyen
Uzağından çektiğim somurtan yüzün
Ve özlediğimi hissediyorum
Burnuma bir duman kokusu
Yakınımdan içimin yanığının sisi
Ve susuşlarım
Ve ben
v.s.

Donuk duruşum
Gülen ama asık suratım
Seni arayan gözlerim
Ve ben
v.s.

sus ve git
unut ve yaşa
kal ve izle
Umutsuzca
Yalnızlıkta
Ve acılarım
Ve ben
v.s.

Meleklerin kanatları kopar mıydı
Periler yanından uçup gidermiydi
Ezip gittiğin
Hoşça kal
Diyerek
Kopardığın ben
v.s.

sen uzaktan uzağa
Yakınımda yaşayan
Bittiği anda biten
Acıttığını bile bile umursamayan
Kal dememi dinlemeyen
Ölsem de
Bittiğinde biten sen
Ve sen