V a l s Şiiri - Ahmet Demirel

Ayşığında dans ettiler, Yıldızlar eşliğinde,
Samanyolu seni, kutup beni izledi
Sıra dağlar saygı ile eğildi, için için ağlamaklı, Sanma ki üzüntüden. Mutluluğa tanık oldular
Heybetli çınar,ay la tokalaşan kavak, Kollarını toprak dan ayırmayan söğüt, Gün ışığında neden,bu kadar mutlu olamadıklarını anlattılar Gök yüzü pamuk şekeri ikram etti, Ay ışığı önündeki Resmigeçitte, Yanıp sönen ateş böceği misali, Karşı komşunun ahır çatısı, sanki iki katlı villa
Balkonundan alkış tutmuş gibi, Renk değiştirmiş kiremitler, biz de varız diyordu. Muhteşem Gecede, Tavuklar, ördekler, birkaç hindi uykunun derinliklerinde Olan bitenden habersiz, karabaş
Ön ayaklarının, üstüne koyduğu başını, Bir gözü kapalı, kulaklarını sessizlik tırmalıyor, Uyanmak İstemiyor Bunca gürültünün de, kendisine verdiği hazzı, Yüz yıldır görünmeyen ruhlar Doğmak istiyorlar,sonsuzluk dan, Ölümlü olmaya gelmişler, Bedenden bedene dolaşmaktan sa, Kısa ömür Mutlu ömür diye haykırıyorlar. Ay ışığında dans ettiler, Yıldızlar eşliğinde.25.05.2006