Nasıl, nerede, ne zaman geleceği bilinmez
Sinsice kollar, insanı ve insanları,
Ne affı, ne de hoşgörüsü vardır:
İyileşmez, amansız iç sızlatan yaralardır.
Böylesin yaralara tuz basanlar hep vardır;
Onlara yürü! Böl – parçala diyenler,
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Vadesiz ölümler her zaman çok canımı yakar ve unutmamı zorlaştırır kaybettiklerimi...
Bunu o kadar güzel dile getirmişsinizki. Birden öyle kaybettiklerim geldi aklıma ve yeniden o acıyı hissettim. Elbet her ölüm zamansızdır ama en zamansız olanları yaşamak, şahit olmak insana daha büyük acılar veriyor.
Dilerim kimse kimsenin ölümüne neden olmaz..
Saygıyla değerli Kemal Bey. Anlatım çok güzeldi.
Duyarlı bir ileti ama günümüz de ki gidişatın adaleti mahşere kalmış..Sevgi ve saygılarımla esenlikler diliyorum.Erdoğan Vural
Vadesiz insan ölümlerine aracılık yapanlarlar gene insanlar olduğu için, bu konuda kimse-kimseye göstermelik sızlanmalar dışında pek hesap soracak kadar güçlü göremiyor kendini ne yazık ki...
Kutluyorum anlamlı çalışmanızı sayın Kemal Polat...
güzel bir çalışma başarılarınızın devamını dilerim...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta