27 Mayıstı 1960 tı.
Masum bahar gecesi hehüz tan atmamıştı.
En güvediği asker sesiyle uyandılar,
Temiz kalpli milletim elbette inandılar.
Hazineyi soyupta uçağa doldurdular,
Başındaki hainler! .. adeta kudurmuştu.
Uçak dolusu altın,elinde saltanatın,
Kaçarken yakalanmış,ne bilsin ki yalan dı.
Şaşkına döndü halkım,bu ne iştir Allahım,
Dili tutulan millet,böyle müthiş sukunet,
Ne yaşadı ne gördü,gece karanlık kördü.
Ne bilecek bu gece başına çorap ördü.
O gece hiç bitmedi,ızdırabı dinmedi,
Doğmadı san ki güneş,olmadı hiç sabahlar.
Kesildi birden bire,kardeş vuran silahlar,
Kurtulmuştu vatanım,dalgalansın bayraklar.
Bu ne korkunç sessizlik,hisler artık silikti,
Rüzgar bile esmiyor bu nasıl aksilikti.
O gece hiç bitmedi,rüzgar küstü bayrağa,
Güneş hala doğmadı,çok mu daha doğmağa.
Ne sızılar gizlenmiş bu karanlık geceye,
Asırlar sığdırılmış, bu muamma geceye.
Bitecek uzun gece,doğacak kesin güneş,
Yazılacak bu hece,çözülecek bilmece.
27.5.09
Feyzi KanraKayıt Tarihi : 27.5.2009 11:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler.
Bayar ve arkadaşları bir uçak dolusu altınla
yurt dışına çıkarken yakalandılar diyordu.
Hayretten bayıldık kaldık,hala uyanamadık.
(Sesin sahibi ne yazık ki milliyetçi biriydi.)
Şiirin hikayesi olarak yazacaktım,ulaşamadığım için buraya yazdım.
TÜM YORUMLAR (3)