Üzüntülü Şiir 2 Şiiri - Ali Sandıkçıoğlu

Günlerdir moralim yok,

Gurbet elde yalnızım.

Sıladan haber aldım:

Hayret içinde kaldım.

Bunca emek vererek:

Büyüttüğum oğlarım.

Öyle üzdüler beni;

Kırıldı umutlarım...

Ben ömrümü ğurbette:

Onlara feda ettim.

Köstek değil onlardan:

Biraz destek beklerdim.

Benim için aynıdır:

İsmail,İrfan, Ali.

Hiç bir baba çekmemiş:

Benim çektiğim hali.

Bu muydu hediyeniz:

Benim gibi babaya.

Zor hesap verirsiniz:

Sonra bilin Allaha...

Ben isminizi derken:

Gözlerim yaşarıyor.

Her an küçüklüğunuz:

Gözümde canlanıyor.

Hep hasret çeke,çeke,

Geldi, geçiyor ömrüm.

Sizden sıkıntı değil;

Oğlum destek beklerdim.

Sizden hiç duran varmı:

Tek başına odada?

Kaderin bir cilvesi:

Kaldım ğurbet ellerde.

Sanmayınız İrfana:

Babam arka çıkıyor.

Yaptığınız yalnışlık:

Bir kitaba sıhmıyor.

Umudunuzda değil:

Babanın üzülmesi.

Ne zaman yeşerecek;

Sizde kardeş sevgisi.

Geliniz bir araya:

Önce kucaklaşınız.

Sarılın telefona:

Benden dua alınız.

Hep birlikte aşılır;

Zor, engebeli yollar.

Birlik yapamayanlar:

Yarı yolda kalırlar.

Orda iken söyledim:

Mutlaka namaz kılın.

Bu işte şakam yoktur:

Bunu hep böyle bilin.

Kolayca kazanılmaz:

Anne,baba rızası.

Rızayı kazananlar:

Bulur yarın cenneti.

Sizlerden istediğim:

Sadece dürüst olmak.

Hem maddeten, hem manen,

Birbirine bağlanmak..

Büyük küçüğü sevsin.

Küçük büyüğu saysın.

Sevgi, sayğı içinde:

İşleriniz yücelsin....

Şu günlerde üst üste:

Hep haplar alıyorum.

Düzenimde bozuldu:

Huzur bulamıyorum.

Beklemediğim anda:

Aniden şoke oldum.

İnanın hepinize:

Yavrum ben çok üzüldüm.

Şu an saat on iki:

Ben yine ayaktayım.

Dengem bozuldu benim:

Şu an biraz hastayım.

Ben hem böyle yazarım,

Hemde dua ederim.

Benim çektiklerimi:

Siz çekmeyiniz derim.

Sizlerden bekliyorum:

İyi,güzel haberler.

Uyku zamanı geldi:

Haydi iyi geceler,

Bu şiir Ali sandıkçıoğlu aarfından 14.12.200t tarihinde almanya saatı 12 de bazı özel durmlar için yazılmıştır. Oğlarım İsmail, İrfan ve Aliye hideye olsun.