Üzüntüler Yok Artık Şiiri - Menekşe Gülay

Yemyeşil ağaçlarla, doğa bir harika,
Masmavi deniz ise, duruyor karşımızda,
Bir masa, kuşlar, sen ve ben yalnızca,
Sevda yeli esiyor başımızda,
Gözlerin gözlerimde titretiyor
Beni de,
Sevmek güzel de neredeydin sen,
Daha önce,
Aşk bu kadar güzelse,
Neden tatmadım ömrümce,
Çıldırasıya sevmek ve
Çıldırmak aşkla, sevgiyle,
Seni gördüğümde dilim tutuluyor sanki,
Sana bakmak bile yetiyor bana,
Sevdiğim, birtanem sen benim canımsın,
Canımdan da öte, tattığım tek aşksın,
Beni kimse şımartıp, böyle sevmemişti
Duymamıştım bu kadar güzel sözü,
bir arada,
Verdiğin mutluluk ise benim için
Bambaşka,
Esir ettin beni, o gizemli bakışlarına,
Özlediğim çocukluğumu yaşatıyorsun bana,
Senin yanında çocuk gibi koşuyorum
Oraya buraya,
Hele hamakta sallanırken,
Gülüyorum kahkahayla,
Üzüntüler yok artık bence,
Mutluluk bu olsa,
Sevgimiz büyütecek bizleri, bundan sonra,
İçimizde ki yaş neyse,
Onu yaşayacağız seninle,
Aşkımız gençlik aşısı olacak hep bizlere,
Birbirimize doyamıyacağız,
Doymak istesek bile.