Üzüntü Lacivert Sestir Aklımda Yer Etmiş

Üzüntü lacivert sestir aklımda yer etmiş
mühürlenmiş donmuş onüç emir
kristal bir ses parçalanmış gitmiş aklımdan
sanki lacivert müzik
artık sanatım mırıldandıgım buzul parçaları gibi nemli
kırılıp düşüyor zaman parçacıkları
usul usul yaklaşıyor kutuplar.
Kıyamet lacivert rengi ile aklımda
sağlamasını yaptığım melek hesapları
kendimide katsam hep bir eksik.

Şu köşeden dönüp git
kurtul bu sera etkisinden
bitsin artık cebindeki leblebiler
bitsin artık onları yıldız yapma hezeyanın.
Bırak herşeyi şimdi
çık git bu labirentten
kızının hayali de yeter
gerçekten var olduğun dokunuşu da yeter.

Ağladığın boşluk hala lacivertse
gözyaşındandır, sayılamayacak kadar büyük
boğulamayacağın kadar da hafif