Şehrimin tozlu yollarında,
Koşa, koşa düşe kalka geçti,
Çocukluğum, gençliğim.
Bazen sevgilere boğulurdum,
Bazen acılar içinde kaybolurdum.
Evimizin karşısındaki arsada,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim