Uzunca yamurlar Şiiri - Orhan Hatıl

yeşil tortusunda öyküleri ağaçları
ben ve annem çoktan alıştık bu ayrılığa
hiç bir kızı sevmediğimi
bir tek o bilir ruhunda

uzunca yamurlar kurağa çaldı
ağustos gözlükleri arkası bu toz kırıntısı parasızlık
bu iç açmaz fakirlik
bu kadınlar öyle ulu orta

dostum
sabah güneşini unuttum
ve bahcedeki elma kokusunu
asfalt büyüğü gözlerimle
bir damla yaş arıyordum geleceğe

bir gün, bir türkü
öyle yakın ki benim dilimde
acıyor dünya, sokaktaki kedi
ne ölüm kalıyor bende
ne de sabırsız gönülüm

uzunca yamurları bekliyorum
ve çam kokusu yalnızlıklarımı
sislerim duvar duvar kapılarını örtmüş hayata