Üzünç Şiiri - Deniz Ercivan

Uçurumlar ki düşmelere yarar
ve aşağıya inmeye en üst basamağı bir merdivenin

üzülme sen
artık kuş sesleri dayanmıyorsa pencerelerine 
tüm zamanlar sesinde bulut
ve ayak izlerin sadece yağmur taşıyorsa

çünkü geçicidir gülün rengi 
yeşili ağacın

/ki yaşam dahi kendi ayaklarında kendini ölüme sallar/

zaman da susar zamanla
içine kurduğun salıncağından o çocuksu düşlerin
ve sessizce inilir

biter kirpiğin rengi
yüreğinin diriliği

ama
her yokladığında bulamazsan eğer
tozlu rafların arasında o ilk sevmeleri
eski bir kavonoz reçeli gibi
hatta orada durmuyorsa hayat
ve hiç duru değilse bir de suyu
zamanla yitirmişse meyve de diriliğini
işte buna üzül

derim çokça...