Uzun Zaman Şiiri - Uğur Uludağ

canıma kıyma girişimlerim de oldu
az kaldı ölüyordum
neşe içinde kaçtım o şehirden
az kaldı dönüyordum
nedenini hiç bilmeden

çatısı akan küçük bir kulübeydim
iğreti
garip alışkanlıklarım vardı, sonra
deli gibi
eski dostlarım vardı
mazide

yalana kapılıp gidebilirdim
ellerinden, olmadı
şuursuz sevebilirdim
ilk önce, olmadı
masal bana uymadı

rahata ererdi soysuz kullar bir gün
olur ya, sevinç naralarıyla
melekler gibi sevinip
iblisler arasında
nası güzel olurdu ölmek
anamın kucağında

yoksul, garip, zavallı
aşk gibi mısralarım oldu
lunaparktaydım
ağlıyordum
nasılını bilmeden