Uzun zaman oldu.
Alamadım elime kağıt kalem.
Klavyeye de değmedi parmak uçlarım,
Özledim yazmayı,anlatmayı.
Utanmaktan yoruldum demekten,
Gözyaşlarımı saklamaktan,
Kaşlarımı sanki sertmişim gibi çatmaktan,
İnsanlığını unutanlara mecburen başımı sallamaktan bıktım.
Sabahın bir körü uyanmaktan,
Buz gibi servis koltuğuna titreyerek oturmaktan,
Ezanlar okunurken koşturmaktan,
Hiç anlaşılmayacağını bile bile devamlı ders vermekten bıktım.
Araba kullanamamaktan,
Özgür olamamaktan,
Sadece keyif için çalışıp,
Canım isteyince kapıyı şekip çıkamamaktan bıktım.
Bir gün diye umut etmekten.
Hersey bu yorgunluklar bir gün bitecek diye beklemekten
Sakin,telaşsız günlerde serserice sokaklarda
Sevdiğim insanlarla dolaşabileceğim anları,
Hayal etmekten bıktım usandım.....
05/12/2016
Aynur MeydanKayıt Tarihi : 5.12.2016 23:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)