Uzun zaman.. Şiiri - Fatih Işık

En buhranlı günlerimde,
Gönlüme misafir olup,
Meyvelerini yemiş sevgilim..
Daha doğrusu eski sevdiğim..

Onca zaman geçti
Senin güllerin solduğundan beri..
Ve sen yine o hüzünlü bakışlarınla duruyorsun,
Bense oradan oraya koşarak,
Seni arıyorum..

Nihayetinde geçmişte kaldı herşey,
Sen yolundasın,
Ben ne kadar seni arasam da
Almış başımı gidiyorum gönlünden..

Aylar olmuş senle konuşmayalı,
İki tatlı söz edeli..
Çok görme bana bunları,
Çevir bana gözlerini..
Kendimi küçük hissetmek istemiyorum karşında,
Pişmanlık sarmasın etrafımı..
Suç bende elbet..
Çok üstüne gittim senin,
Bu yaşta gerekli başımı,
Devşiremeden senin kalbine gömdüm..

Ama güvenin sarılsa da,
Onca yaşadıklarımızın hatrına,
Aşkımı geçtim, arkadaşlığımızın hatrına,
Şu sarı limanın hatrına,
Artık benden korkma..
Senden bunu,
Gözlerinden akmaya kıyamayan
Bir çocuğun gözyaşı gibi istiyorum..

Belki rüyalarımda kalacaksın,
Belki gün gelip beni unutacaksın,
Ya da bir Fatih vardı deyip kahkaha atacaksın
O sevdiğin, senle güzel olan hayata..
Bunu yaradan bilir..
Herşeyi bildiği gibi..
İster beni sana sevdirir,
İster bana seni..

Lakin kesme benimle muhabbetini,
Üzme şu eski sevdiğini..