Uzun yalnızlık Şiiri - Ulaş Güleviz

Uzun yalnızlık

Elleri büyük
ve ince
uzun yalnızlık
Gözleri buğulu
yeşil
Yalnız dolaşır dağları
bayırları

Akarken gözlerimden yalnızlık
Ve ciğerlerime solurken onu
Uyurken yatağımda
Koşarken
içerken yada uzanmışken henüz mutluluğa
ama kavuşamamışken yaşıyor o yalnızlığı hâlâ

Belki ırmak kadar coşkulu ve parıldayan güneş gibi yüzü
ve belki ağlayamaz doyasıya
ama der ki yüreği
bu yalnızlık benim
uzanamam onsuz
kuruyan gül yaprağına
ve dokunamam göz yaşlarıma
duyamam hayatı
anlayamam
anlatamam seni ona
ve dolduramam hüznü bardağıma
böyle tıka basa

Ulaş Güleviz
Kayıt Tarihi : 24.7.2005 10:09:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (2)

Ulaş Güleviz