Uzun Ve Mütemadiyen Şiiri - Nedim Kardaş

Uzun ve mütemadiyen dinlendiğim yollarda
Yağmurlu havalarda,mavi soluklardayım.
Aklımı bıçaklayan yokluğunda sancılanmaktayım
Uzun ve mütemadiyen ağladığım akşamlarda
Hiçbir menzile erişemeyen karanlıklardayım.
Saf günahsız bir sabah
Bekletilmiş mutluluklardan da korkunç
Ve yüzün
Soluksuz kaldığım, adresini bildiren şiirlerde
Bakırdan toprak.

Uzun ve mütemadiyen
Hiç tanımadın içimde ölen yüreğini
Gömerken bilhassa
Serçe parmağıma sarıyorum
Küf tutmuş kefenini
Ve dudaklarımda gülümsemen
Çirkin bir gece tadında
Gülümsemek için çırpınış
Gülümsemek için ölümü göze alan.

Uzun ve mütemadiyen gülü severken
İklimsiz acılar dolduruyorum ciğerlerimi
Tütünde beş para etmeyen
Nikotin kokan yalnızlıklarda.
Işığın kirlenmiş yanında ellerin
Ve ellerin uzun ve mütemadiyen
Tedariksiz heyecanlarımın kahramanı
İsmine kurşunlar saklarken.

Uzun ve mütemadiyen, resmine bakıyorum
Basit ama yine de seni yaşadığımı bilerek ölüyorum.