Uzun Uzun Şiiri - Ferzende Ürün

UZUN UZUN

Uzun uzun seni yazmak isterdim...

Gözlerinin renginden başlayıp,

Saçının her telinde,
Bazen bağlama...
Bazen de piyanoda Beethoven olmaya karar vererek...

Saçlarının sitemini... özlemini...
Ve hasretini naksetmek isterdim, bembeyaz bir sayfaya...

Bastığın toprağın heyecanını da işlemek isterdim,
Albrecth ve Albert kardeşlerin sanatta olan aşklarında...
Oy öyle bir aşk kï sanata dair,
Ressamlığın doruklarında çizilmiş,
Dua eden iki elin derin çizgilerinde yatarken, maden ocaklarında,
Fırça ile tualda yaşamım nakşeden parmakların,
Maden ocaklarında okutmak aşkıyla çile doldururken…
Albrceth'in sayısız kes kırılan narin parmaklarının her kırılmasındaki seslerinin kısık isyanında,

Hatta kadehi tutamayacak kadar darmadağın olmuş parmakların,
Tek derdi ressam olsun diye okuttuğu kardeşinin vefasında... ,

Seni anarken,kendimden geçmelerim de olsun,

Rakı şişesine düşmüş balık misali...

Bir yanın aşk...

Bir yanın özlem...

Bir yanın umut kokan...

Gözlerin de ... yüreğinde... ve bedeninde...
Hatta teninde var olmak... Sende ilklerin ilki olmak,

İliklerimde seni yaşamak ve söz dinlemez yüreğimde,

Sana gelmek senle olmak isterdim...
Romanı yazılmamış..
Hikayesinin tadı buruk dudaklarında kalan vefasızlığına inat.

(Şair Ferzende ÜRÜN)