Uzun şiirleri sevmiyorum.
Bunalmış içimi dışarıya attı beynim az önce.
Kulaklığımı taktım,
Müziğimi çaldım - Feridun düzağaç (beni bırakma)
Sadece hareket eden nesneler var sepsessiz.
Duymayı istemediğimden,
Açtım makinanın son sesini.
Arabalar geçiyordu yanımdan en yavaşı 60 hızla.
Çayırlı, çimenli, yemyeşil küçük bir ovayı fark edip,
Attım kendimi ortasına,
Güneşi de karşıma alarak.
Küçük bir poşetin içine koyup yanıma aldığım tütünü sarmak aklıma geldi şuan.
Geldim.
Rüzgar şiddetli olduğundan sigarayı yakarken zorlandım, geciktim azıcık.
-şaka şaka,
Sigarayı sararken düşündüm bunu.
Güzel olur, yakışır diye.
Ama hakikatten de soğuk esiyor rüzgar.
Ellerim sigaranın külünü dökerken zorlanıyor,
Ama yazabiliyorum.
Gülpembe çalıyor şimdi.
Uzun şiir okumayı pek sevmiyorum.
Yazmayayım da.
Ben gidiyorum o zaman.
Zaten çok üşüdüm.
24 ocak 2020
16:26
Kayıt Tarihi : 21.2.2020 02:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!