Çocuklar vardı
Umutları güneşe rakip olan,
Çocuklar vardı
Uçurtmayla göğe çıkan,
Çocuklar vardı
Siyahları maviye boyayan,
Çocuklar vardı
Oynayacak yer arayan,
Çocuklar vardı
Baharı görmeden göçen
Ve başak tarlalarında
Ağıtlarla boy süren.
Bir dünya verdik size,
Mutluluk, neşe diledik,
Hüzün hiç gelmesin dedik,
Kendimiz bile inanmadık.
Bir dünya verdik size
Yoksulluktan söz etmedik,
Savaşı istemeyiz derken
Acımasızca gözlerinizin önüne serdik.
Şimdi bize bakıyor bu çocuklar,
Umutsuzca yarınlarını izliyorlar.
Yaşamak için geldiniz
Dünyaya doya doya,
Ağaçların çiçekli dallarına,
Dağların beyaz bulutlarına çıktınız,
Düşlere yolculuğunuzda
Solgun umutları öptünüz,
Barış şarkılarıyla büyümek isterken
Savaşın soğuk yüzüne rastladınız,
Pembeler içinde istediğiniz hayatta
Umutlarınızla çırılçıplak kaldınız
Masum gözlerle bakarak
Bizleri suçladınız..
Çocuklar vardı
Parlak düşlerle avunan,
Şefkatli anne kollarındayken
Koparılıp sokakta kalan,
Çocuklar vardı
Bir lokma ekmek için
Temiz dünyalarını
Hayat denen gerçeğe satan,
Çocuklar vardı
Ayakları çıplak,
Gözleri çığlık çığlık,
Hepsinden acısı
Kurtlar sofrasının maşası.
Masum bir çocuk vardı
Bilmiyordu nereye gittiğini,
Yürüyordu sessiz ve hissiz,
Belki bir dünya arıyordu nefretsiz
Veya sığınacak bir yer lekesiz.
Dayanamıyordu artık bu küçük beden,
İsyanları yazıyordu yüreği,
Gözlerinden akarken hüzünleri,
Sorguluyordu yaşayamadığı sevgileri,
Tutamıyordu zamanı avuçlarında,
Hayatın yükü kaldıkça omuzlarında,
Bilmiyordu,
Daha çok ağlayacağını sokaklarda.
Bakmayın yüzümüze çocuklarım
Başımı kaldıramam size,
Yüzünüze bakamam özgürce,
Yok diyemem sevdiklerinize,
Tutulmamış sözler için
Karşınızda duramam öylece.
Bizi affedin, beni affedin
Bakamıyorum yüzünüze,
Korkuyorum girmeye gönül bahçenize,
Düşmesin kötülük körpe yüreklerinize,
Hayat yalan dolu bir masal,
Yüzlerde maskeli gülüşler var,
Dudaklar başka söyler,
Gözlerde ise sahte bakışlar,
Uğramasın size hüzünlerle acılar,
Korkutmasın sahipsiz karanlıklar,
Yaşayın çocukluğunuzu bizlere inat,
Asın yıldızlara uçan bir kanat,
Küçücük yüreklerinizle biz büyüklere,
Verin sevgileri kucak kucak..
Kayıt Tarihi : 10.5.2005 17:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Nilgün Gökçeöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/05/10/uzun-siir-3.jpg)
ve
bir demet gül
kirli ayaklar altında
gelen basıyor
giden basıyor
gül
bölünüyor bin parçaya
çığlık çığlığa
kıyameti yaşıyor sokaklar ............
sevgilerle saygılarla..
Bilmiyordu nereye gittiğini,
Yürüyordu sessiz ve hissiz,
Belki bir dünya arıyordu nefretsiz
Veya sığınacak bir yer lekesiz.
Dayanamıyordu artık bu küçük beden,
İsyanları yazıyordu yüreği,
Gözlerinden akarken hüzünleri,
Sorguluyordu yaşayamadığı sevgileri,
Tutamıyordu zamanı avuçlarında,
Hayatın yükü kaldıkça omuzlarında,
Bilmiyordu,
Daha çok ağlayacağını sokaklarda.
::::::::::::::::::.
DUYGULARINIZIN DİLE GELDİĞİ GÜZEL DİZELER..
TEBRİK VE SELAMLAR
TÜM YORUMLAR (14)