Uzun zamandır yazamadım şöyle doğru dürüst oturup.
Doğru insanlar çekip gitti ve dürüstlük yol aldı koşar adım.
Hâl böyleyken de mürekkebimde kalmadı mecal.
Bitap düşmüş bir dizi insanla karşılaştım.
Savaşı hiç bitmeyen, kapı kapı huzur arayan,
Aynadakiyle kavgalı bir yığın insan...
Ve onlarla tanıştığım günden sonra,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta