Uzun zamandır yazamadım şöyle doğru dürüst oturup.
Doğru insanlar çekip gitti ve dürüstlük yol aldı koşar adım.
Hâl böyleyken de mürekkebimde kalmadı mecal.
Bitap düşmüş bir dizi insanla karşılaştım.
Savaşı hiç bitmeyen, kapı kapı huzur arayan,
Aynadakiyle kavgalı bir yığın insan...
Ve onlarla tanıştığım günden sonra,
Kalemimden utanır oldum.
Yazmak eyleminin çok şey değiştireceğine inancım tam,
Fakat kendisinin yakasına yapışmış olan insanlara bunu inandıramam.
Bir beyaz kağıtta ne dünyalar kurulduğunu anlatamam onlara.
Uzun zamandır yazamadım dedim ya,
Aklımda her saniye uçuşan kelimeleri birleştirememekten, sihrimi verememekten bahsediyorum.
Kalemim, kendi yakasına yapışık olan insanlara fayda sağlamalı, bunun için çabalıyorum...
Kayıt Tarihi : 16.8.2021 14:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rumeysa Sakarya](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/08/16/uzun-olmamis-aslinda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!