Uzun Metraj Film Şiiri - İbrahim Şahin 2

İnsanlık rafa kalkmış
Kan damlar yüreğim
Kara haberler kaplı göğüm
Kan sulağı çoramış toprağım

Çocuk sevinçleri hüzne boğuk
Kaçamak, dost bakışlar, ürkek
Kapı çalışlar, yürek hoplatır
Dört duvar örülmüş, dört yanım

Döl kuru sevinçler;
Ölü doğum, kürtaj
Tutunmaya çalışır
Son yaprak, son kalemde

Silik yazılı sevinçler
Okuyan, çözmeye çalışır
Arzuhal, yazmaya çalışır
Yüz tutmuş yitmeye, sevinçler

Kan damlar yüreğim
Yeni yeni acılara gebe
Karanlık üstüne karanlık
Yerküre isyanda, kabuk değiştirir

Şafağın kızılı, kana boyalı
Bulutun mavisi, ise kaplı
Toprağın bereketi küskün
Yokluk, açlık, savurur rüzgâr

Yüreğim kan damlar
Acılar sağanağa dönük
Taşkın seline kapık sevgi
Can telaş, can pençeli korkuya

İnsanlık rafa kalkmış
İnsan, insan azmanı
Kelle doğrar, kele dağıtır
Kan emer, kan kusar

Oscarlık film gibi izlenir
Alkış üstüne, alkış toplar
Ah, Ahh! Kan damlar yüreğim
Mansiyon ödülünü bile hak etmez

Bir defacık bile, gösteriye girmez
Adına reyting derler, tekrar üstüne tekrar
Kan üstüne kan damlar, beyaz perdeye
Beyaz perde, kapkara, yıkanmaz bir kere