Uzun mesele Şiiri - Cihat Eroğul

Aşk; İnsanı hayata bağlayan
bir ip gibiydi
Benimse kopmuştu ipim
Sen gittikten sonra

Tutmak istedim defalarca
Ama ipin diğer ucu sendin,
Gelmek istemedin
Ben de zorlayamadım

Bir ara gelir gibi oldun ,
Adeta bir kuş gibi
Önüme durdun ve
Bir anda uçup gittin

Ben ise peşinden koşup durdum
Koştum ,koştum ve koştum
Fakat en sonunda yoruldum
Sen uçup gittin

Ve yalnızlık yine beni seçti
Kendi benliğimle kalakaldım
Büyüdüm olgunlaştım
Tüm insanlardan uzaklaştım

Farkına varmıştım
Hayatın mutluluktan
Dertlerin parazılıktan
Tek sadakatın bir dosttan olduğunu.