Uzun Lâfın 'kıssa'sı(*) Şiiri - Ünal Beş ...

Toplumdan dışlanmış bir garibana,
Kendini bırakmış, düşkün birine
Sadaka sadece parayla olmaz.
İçten bir tebessüm, bir hatır soruş,
Bazen bir selam, ya dostça bir bakış
Maddi bir yardımdan daha makbuldür,
Sevgi, hep sunulan bir demet güldür.

Sevgi dağıtırken, cömert ol varsın,
İnsanı, hayvanı, çiçekleri sev,
Güzeli, çirkini ve her şeyi sev.
Sevgi bir hazine, bil ki hiç bitmez,
Kaynağı Allah'tır, sevgi tükenmez...
Sevgi yağmurundan çekinme, kaçma,
Islanmazsın ama, hepten kurursun,
Ot gibi, sararır, saman olursun...

Kimseyi kendinden küçük görmemek
Gerçek büyüklüğün sırrı demektir.
Her canlı, Allah'ın yarattığı kul,
Kim büyük, kim küçük, sen bilemezsin.
Tevazu, yücelten ilk basamaktır,
Oradan geçmeden yükselemezsin...

Dalında, sabırla tatlanır meyva,
İnsanı da, sabır olgunlaştırır.
Öfkeye ve hırsa frendir sabır,
Yokluğa, özleme ilâçtır sabır.
Ümidi, sabırdır gerçekleştiren,
Yumurtadan civciv çıkaran, sabır...

Ümit et, ümidin peşinde yürü,
Sıçrayarak değil, adım adım git.
Sıçramak risklidir, düşebilirsin.
Boş, büyük, yaldızlı hayaller kurma,
Hayat hep kazanmak değildir, bil ki.
Kaybetmek de vardır hayat yolunda,
Her kayıp, bir sınav, bir ders demektir,
Gerçek kayıp, kayba isyan etmektir.
Kaybetmeyi öğren, içine sindir,
Kazanmanın yolu burada başlar
Ve artık, kazanmak hakkı senindir.

İşini yaparken, arı, karınca
Ve aslan gibi ol, hak arayınca...
"Bu sözler, hep boş lâf" deyip de geçme,
Değerini bir gün mutlak anlarsın,
Yüksekte bir nur var, ona varınca...

Ünal Beşkese
:::::::::::::::::::::::::::..
Kıssa: Ders alınması gereken