Uzun Lafın Kısası

kimine göre
bir sevda denklemidir
siyah gelinlik içinde umut
ruhu tırmalayan
beyne tüneyen düşünceler
ipe un serer
tükenmek bilmeyen oldu bittiler
sol yanı vuran gelgitler

dolu dizgin doğrular heybede tepeleme durur
gece ayazına umarsızca tutunan kaldırımlar gibiyim
içimde yanar nemrutun harı
soğutmaz tenimi bey dağının karı

hasretin koynunda ten yavukluyu düşünür
zemheri ayazı ile buluşan heves
kör bıçak yemiş gibi derinden kanar
uzun lafın kısası
boylu boyunca yatmış
Orta yerde için için bir yürek yanar

yasak aşkların günahkâr çığlıkları geceyi yırtarken
kısacık bu yaşamda
hecelerin ne hükmü olur?
herkes kendince en iyiyi bilirken
değer verilmezken sevdaya
değersiz çul gibi kenara itilirken

ya erken geldik dünyaya yada geç kaldık
fazlada lüzum yok söz ebeliğine
sonsuz aşklar maziye karışmış sadakat eksik
orijinalin cılkı çıktı
meydan geçilmiyor çakmadan
kendini adam sanan doğruluğun türküsünü söylüyor
çapına bakmadan

görmediği duymadığı hissetmediği insanlıktan
dürüstlükten dem vurur
şerrin içine batmışken elleri
aklı belden aşağı çalıştığındandır
dalından açmadan soldurur gülleri

demode olmuş saltanatıyla
ucube dünyasında kör duvardır
dumanlı havada sürer izi
hayvani duygularıyla ne bilir gizi

neslini devam eden kutsal varlığı hor görür
raflarda tozlanmış mal gibi
kör emeline heves sayar yaratılışın gizemini
salyalarıyla kirletir yaşanacak gül kokulu yarınları
koparır sevda yüklü yüreği kurutur dal gibi

hey aşk;
hâlâ yaşıyorsan cevap ver
bunlar mı, seni yücelten?
yoksa sen misin bunları alçaltan
aşikar olan o ki
gözünü şehvet bürüyenlerin işidir
anlık heveslerini aşk bilmeleri