Anımsaması zor bir gençlikti benimkisi
Hoyrat bir okadarda ölüm kokardı kader.
Avuçlarımda kıyameti koparan kalemim ve aşkı tarifleyen kelimelerim vardı.
birdee aynı şiirde titreyen ellerimiz.
Şimdi ise incinmiş bir vakti avuçluyor düşlerim.
Gölgesiz şiirlerde imgesiz aşklar bırakıyorum.
Bahanesiz intiharlar biriktiriyorum satırlarımda.
Yani geçmişte unutulan bir nefes tadında.
Ey her duygumun ilhamı,
Uzun lafın kısası
Sonunu unuttuğum şiirlerin arasına gömüyorum seni.
Geçmişin sana adanan tüm vakitlerini bozdurmadan harcıyorum düşlerimde.
Ardından antik yalnızlığımın karanlığı çöküyor omuzlarıma ve
sessizce ağlayan kelimelerimin hikayesi oluyorsun.
Uzun lafın kısası
Hiç duymadığın şiirlerimde yitirdim masumiyetimi.
Kelimelerim bu yüzden ARI bu yüzden KAN
Boşversene.
Uzun lafın kısası yoktur ey yar.
Ben aşkın rengini taşıyan bir MAVİ
Sense öldürülen bir kimliğin ta kendisi....
Kayıt Tarihi : 28.8.2010 18:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!