Uzun Lafın Kısası Şiiri - Sevim Aslanalp

Bir ad haykırdı memur,
Düzgün amca nerede?

Elinde koca baston,
İki büklüm haliyle,
Bir of çekti derinden,
Doğruldu usul usul köşedeki yerinden.

Düzgün’ün dudağında muzip bir gülümseme

Ağır aksak haliyle,
İlerledi gişeye.
Titreyen elleriyle,
Saydı üç beş kuruşu,
İtinayla yerleştirdi,
Hem de taaa iç cebine.

Düzgün’ün gözlerinde garip bir gülümseme

Elindeki bastonu,
Sallayarak neşeyle.
Kayboldu Düzgün amca,
İlerdeki köşede.

Duyduk biz haberlerde;
Yapmış alışverişi,
Tam para verecekken,
Kapkaççıya kaptırmış,
Cebindeki üç beşi.

Şimdi maaş zamanı,

Düzgün’ün gözlerinde acı bir gülümseme

Uzun lafın kısası;

Kalan kısa zamanda,
….Biraz umut,
…….Biraz sevgi,
………Birazcık da aş ile,

Dolar mı ki?
Bu canım memlekette,
Biz gibi düzgünlerin,
Hep boş kalan filesi.!

10-15.01.2009