Bazen bir yorgunluk çöker üstüne
ne güneş batar
ne gün döner
nede yorgunluk gider üstünde
öyle dalarsın eskilere
alır götürür ömür seni
kimsesizlerin derdine acısına hüznüne
ortak eder seni
acı çekersin
kol kanat kırık yalın ayak
damlar gözyaşı toprağa
karanlık çöker
ne güneş nede ay nede gözyaşı
bütün dertler kalır üstünde
iki büklüm olursun
gün kararmış olur çoktan
uzun zamandır gökyüzüne bakmadım
ölüm işte
ömür kısa uzun lafın kısası...
Hüseyin YANMAZ
04/03/2015
Kayıt Tarihi : 7.3.2015 08:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!