Uzun Kış Geceleri Şiiri - Ahmet Zühtü Çe ...

Canım sıkılıyor
Gönül penceremden bir cam açmak,
Eski günlere dönmek,mutluluğa boğulmak,
Yeniden yaşamak istiyorum unutulmazlıkları.
Kendi evimiz gibiydi sokağımızdaki bütün evler.
Kim olsa sıkıntıda,kim kalsa darda,
Bütün komşular olurdu hemen orda.
Toprak bacalı evler,geniş avlu,avluda bir tandır.
Tandırda pişerdi sıcak sıcak ekmekler.
Küçük bir radyo,konu komşu toplanırdı etrafında.
Pür dikkat dinlenirdi haberler.
Rahmetli Menderes’in sesi hala kulaklarımda.
O konuştukça hüngür hüngür ağlardı dedeler,nineler.
Dostluk,arkadaşlık,komşuluk,kol kalaydı,kucak kucağa.
Uzun kış gecelerinin bitmesini istemezdim hiç.
Erzurum soğuktu,Erzurum buzdu,Erzurum tipiydi.
Ama insanlık,ama dostluk,komşuluk,
Sıcaktı, hem de sımsıcaktı,hiç üşümezdim
Tüfek icat oldu,mertlik bozuldu.
Şimdi üşüyorum,komşu yok,dost yok…