Uzun İnce Bir Yol Hayatımız
Uzun yıllardır sorumluluklarını yerine getirdin, uykusuz gecelerin sancılı düşlerinden kimlerin haberi oldu, kimler farkında, çocukların mı? Eş -dost akrabaların mı? Yarın çocuklar büyüyecek evlenecekler onlarında çocukları sorumlulukları olacak ve akıllarına en son sen geleceksin, yalnız kaldığında evde bir başına kalacaksın, diğer köşede ise belki eşin.
Çocuklarını özlediğinde gel dediğinde anne yemekteyiz, arkadaşlardayız, çocuk hasta müsait değiliz sözleri ile boynun bükülecek ya ben diyecekken boğazına düğümlenecek sözlerin hasta olduğunu bile söyleyemeyeceksin, işte o an sen avuçlarından hızla akan zamanda kendi önceliklerini hayallerini tutkularını nasıl ertelediğini düşüneceksin, onlar için neleri feda ettiğin nelerden vazgeçtiğin aklına gelecek irkileceksin ama vakit çok geç olacak.
Her Annenin babanın evladına görevi vazifesidir yapılanlar ama unutmamak lazım çocuklar için yarınlar hep mevcut, umutları, sevinçleri, mutlulukları ve hayalleri için önlerinde uzun bir yolları ve bunu yürümek için zamanları hep olacak.
Sıcacık kanım damlar.
Gir de bak bir ülkeme:
Başsız başsız adamlar...
Ağlayın, su yükselsin!