Uzun Hazan Geceleri Şiiri - İbrahim Yılmaz

Aralık ayını şereflendiren güzel
Sen nerelerdesin
Hangi gecede gizlisin
Neden kaçıyorsun kaderinden
Seven tutacak elbet ellerinden
Gecelere saklanmaktan vazgeç
Sen güz çocuğusun
Kışın en kralını bilirsin
Unuttun mu
Hayat biraz da hüzün derdin
Öyleyse
Neden küsüyorsun hayata
Hayat sana sunulmuş bir armağandır
Aşk senin yüreğinde bir harmandır.

Aşkına muhtaç kalbin sesini duy artık
Duy ki umutlarım yeşersin
Bel ki sen bir çocuğun rüyalarında gizlisin
Senin kokunu özledim
Bel ki sen hiç koklanmamış
Bir fesleğen çiçeğisin
Seni bana anlatan nedir dersen
Allah vergisi
Gözlerindir gözlerin.

Uzun hazan gecelerinde
Bel ki sana ulaşırım diye
Meçhul alemlere yolcuyum
Bir alem ki hesapsız
Kitabı kusursuz
Sana giden yollarda
Fersah fersah mesafeler
Sensiz
Önümde perde perde geceler
Sen bilmesen de
Sana giden zulmet yollarında
Işığım sensin
Aslı toprak bedenime can veren
Sen bir nefessin.

Senin ne gözlerini
Ne sözlerini
Ne de görkemini
Hiç kimseye
Bu mısralarımla anlatamam
Mecbur da değilim
Senin kadrini
Seni yaşayan bilir
Ruhunu keşfeden bilir
Gözlerindeki yeşil geniş coğrafyayı
Ben kime nasıl anlatayım
Sadece Kazdağları'nın yeşillikleri değil
Pamir yaylasından
Alaska'ya kadar
Yeryüzünün tüm yeşil dağlarının
Görkemi gizlidir ruhunda
Aşk senin gözlerinde bir hazinedir.

Yeryüzünde bütün nehirlere sesleniyorum
Senin menekşe gözlerine akan nehirlere
Beni mahrum etmeyin o afetten
Aşkın simyasını ararken dağlarda
Seni benden ayıran
lanet ettim yapay şehirlere.

Uzun hazan gecelerinde
Sen bir şiirsin
Hicran şarkısısın
Sana tutkun bir şairin
Mısralarında hislerisin
Uzun hazan gecelerinde
Sen benimlesin
Sen hep kalbimdesin.

Aralık 2023