Uzun Hava Şiiri - Mustafa Ceylan

'............Türkülerim hep sana...'

Başımdaki fırtına, özümdeki baharı
Göstermiyor, göstermez; bir kez görebilseydin.
Eyyub'un derdi olsa bulurdun dermanını
İçimdeki iklime keşke girebilseydin.

Uçup gittin ah gülüm, yadda-yabanda kaldın
Gizlin-saklın olmadı, bulut bulut boşaldın.
Yalancı busen ile yeşilliğimi çaldın
Böyle yetim kalmazdım, gözyaşımı silseydin.

Diyar-ı gurbet gezdik bize düşen nazarla
İmkânsız yaşayamam çektiğim ah-ü zarla.
Biçerdin ayrılığı vuslat denen hızarla
Can evime postunu yayıp serebilseydin.

Ne yazık aramızda demir kapı, zindan var
Ne yazık bahtımızda ses vermez dilsiz duvar.
Boğmazdı ikimizi yaşayan hatıralar
Sabredip de zamana göğüs gerebilseydin.

Andolsun kara güne, andolsun yağız yere
Seni bekleyeceğim bir gün kalsa mahşere...
İhtilâller olurdu, yer çıkardı göklere
Ellerini elime tutup verebilseydin.

Bak ki yangınlardayım, ömrün son turundayım
Göremezsin halimi ateşten fırındayım.
Yitirmişim aklımı bir Mecnun Mustafa'yım
İnan böyle olmazdım,beni sevebilseydin...

Mustafa CEYLAN