Yasak aşkın peşini kovalayan iki genç
Kaçtılar kaçtılar en sonunda kurtuldular
Saklandılar…
Sonra yasak aşkın yasak birleşmesi oldu
Genç erkek rahat, genç kız zorda
270 günlük başladı macera
O yüz karartıcı geceden sonra;
BİRİNCİ GÜN!
Gitti doktora
Boğazını kurutan
Nefesini daraltan
Derdi vardı endişeli gözlerle bakıştan
Doktor söyledi acı gerçeği
Selvi boylu al yazmalı genç kız
Utandı, dünyası yıkıldı zavallı kız
BİRİNCİ HAFTA!
Korkulu, ürkütücü kâbuslar gördü bir bir
Yaşadığı bir an zehirle oldu bin yıl
Günler geceler kovaladı, geçti bir bir
BİRİNCİ AY!
Ne yaptığına, yapacağına verdi karar
Kendi de biriciği de olmayacak kahpe dünyada
Yasak aşkın yasak meyvesi yenmeyecek
Sıkıntılar, dertler ikiye katlandı
Erkeğine anlattı durumu
Çarptı suratına iki tokat
Attı sokak ortasına
Uzun gecenin başladı ilk saatleri
Kaldı biriciğiyle baş başa
Saf güzelliktekine annelik yapmak
Derdini, sıkıntısını onla unutmak
Onunla sevinmek, hüzünlenmek
Güneşi, ayı, yıldızı onla seyretmek
Sıcacık şefkatli kollarını açıp bağrına basmak
Düşündü bunları, geçti kendinden
Hıçkıra hıçkıra ağladı o uzun gece
Kafasında buldu bin bir bilmece
Gözünü kapadı bir ara
Karşısında gördü annesini:
Çekmişti annesi kendisi için bin bir zahmet
Göstermişti ona güler yüzlü, gül yüzlü abide-i rahmet
Evlat sevgisi unutturdu, aştırdı her bir dert
Yıkılmadı, kaldı ayakta metanetli ve sert
Gözünü ansızın açtı, irkildi yerinden
Sevgi iniltileriyle inledi ta derinden
Ne pahasına olsun, olacaktı ANA
El açtı, yalvardı cananlar cananına
Gece büzüldü, aydınlandı göründü gün
Dolu oldu gülücüklerle sevgiyle, neşeyle
Hazırdı artık 260 günlük maceraya…
Kayıt Tarihi : 1.4.2007 11:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili kardeşim : Abdülhamit Aydın
İnsan gözünün dünyada görebildiği tek melek olan ANNE konulu şiir için teşekkürlerimi sunuyorum, lütfen kabul buyurunuz.
Konu kutsal olduğu için Annelere şiir yazarken duygu fırtınasına yakalanmamak elbette mümkün değildir. Bu yoğun his tufanı içinde sayısız şiirler yazıldı ve dünya durdukça yazılmaya devam edecektir. Ancak hepimizin ortak bir görüş etrafında bütünleştiren bir gerçek vardır: O da şudur:
Ne bizden öncekiler, ne biz ne de bizden sonrakiler:
O KUSURSUZ MELEĞİ EKSİKSİZ ANLATABİLECEK BİR ŞİİRİ YAZAMADILAR, YAZAMIYORUZ... YAZAMAYACAKLAR!... Bu gerçeği hepimiz biliyoruz. Bu gerçeği bile bile, bu kutsal konu için eline kalem alan her kardeşimi tebrik ediyor sonsuz başarılar dileklerim ile o kalemi elinize almanızı ve bu şiirin yazılmasını sağlayan annenizin (inşallah şu an hayatta ise) mübarek ellerinden sevgi ve saygı ile öpüyorum.
Hakk'ın rahmetine kavuşan annelerimizin elini ise şu anda bizim yerimize zaten melekler öpüyor.
Öncelikle böyle kutsal bir konuya ilgi çekmek için şiir yarışması düzenlediği için: http://www.antoloji.com sitemize ve Ümraniye Belediyesi Başkanlığına teşekkür ediyor ve şükranlarımı sunuyorum. Bu organizasyona emeği geçen bütün kardeşlerime teşekkür ediyorum.
Benim gönlümdeki duygu: Anneler üzerine yazılmış her şiir zaten birinciliği daha yazılırken kazanmış bir şiirdir.
Bu yarışmada görev alan jüri üyelerine başarılar diliyorum.
Ben bu organizasyondan, http://www.antoloji.com'un alnının akı ile çıkacağına, Jürideki sayın üyelerin bu konuda en titiz bir şekilde görev yapacakları inancını taşıyorum.
Birkaç konudaki düşüncelerimi belirttikten sonra bu şiiriniz için yorumum:
ANNE konusunda yazılan her şiir daha yazılırken birinciliği hakketmiştir.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş. Başarılarınız daim olsun.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum..
İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (1)