23 Nisan 1995 - Elazığ
Ne hüzün, ne keder belli.
Gark olup dolarken sahile umrum,
sahiden ne yüzün belli ne yuvam.
Taralı saçlardan, gözün akından
hevesin içinden, kursağın ta kendisinden
kurbanlar sunuyorum hatalarıma.
Janus gibi ikiyüzlü bir tanrı egosuyum.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim