Babamızın alnında yazılı özgeçmişimiz
Çizgi çizgi, “sek sek”
Gürbüz çocuklardı kimimiz
Kimimizin yılları
Yorgan, döşek...
Anamızın sağ avucunda
Kızıl-pembe, sağ yanaklarımızın izi
Şimdi kaneviçe işleme, göz kenarları
Sol avuçlar
Hâlâ ten rengi ipek...
Bilya oynardık küçükken
Başka yerlere savrulduk, bir kaç vuruşta
Paslı bilya gibi çocukluğumuz, anılarda
Yılların üzerinden “birdir bir” atladık
Tek tek...
Adam olmayanımız da oldu
Kendini adamdan sanan da
Altta kalanın canı çıktı yıllarca
Yaşam bir oyun
Uzun eşek, uzun eşek...
Kayıt Tarihi : 6.1.2008 00:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Erçin](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/06/uzun-esek-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!