Altı aydır köyümün dağlarındayım.
Oralarda yalan-dolan, riya yoktur.
Telefon-televizyondan uzaktayım.
Orada hayat doğal, tefekkür çoktur.
Cıvıl cıvıl kuş sesleri ormanları.
Bin bir çeşit çiçek dolu yaylaları.
Seni kucaklar taşı ile toprağı,
Ne istersen verir beklentisi yoktur.
Seni doyurur pancarıyla mantarı,
Sana güç verir kaymağı ile balı,
Buz gibi soğuk, şifa göze suları,
Sağlıklı, mutlu yaşarsın nimet boldur.
Kurtlarla, kuşlarla konuşup anlaştım.
İnsanları dost, yabanı düşman sandım,
Dünya bozuk, insanlar bozulmuş baktım.
İstanbul sana gelmek uzun bir yoldur.
ÖB.
Kayıt Tarihi : 5.12.2024 14:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!