‘’Söyleme kimselere,
unutulmuş ölümler çalmasın geceni! ’’
Uzun bir yolculuk, yazdan başlayıp kışa uzanan
kıyılmış düşünceleri taşır beraberinde.
Baktıkça, kelepçeli duyguları seyrederim,
demir parmaklık arkalarından yürüyüşlerini,
nasıl da geçiyor sevdaların içinden acılar?
İstediğiniz kadar yakın serenatları
dalmışken kent derin uykulara.
Ekin ekebilirseniz bir tutam sevdayı yüreklerinize,
baharın ölüleri duruyor daha, kim düşünür kışı?
Dalgalara inat,
ıslık çalıyor çocuklar hep bir ağızdan,
göğe bakıyorlar, kanat çırpan kuşlara.
Denizin yüzlerini aydınlattığı geceydi,
hiç unutmamam.
Karanlığın içinde maviyi arıyorum;
Antik çağlardan günümüze
denizlerden gelir gibi özgürlük,
hiç düşünmemiştik bahardan kalan ölümleri.
Göğe bakıyorlar, kanat çırpan kuşlara,
tek başlarına ve ışıkları söndürülmüş
bir kentin ara sokağından,
öbür sokağın çocuklarına inat.
Bursa, 01.06.2016
Refik YeşilKayıt Tarihi : 31.3.2017 19:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tek başlarına ve ışıkları söndürülmüş
bir kentin ara sokağından,
öbür sokağın çocuklarına inat. Şiirin içeriği oldukça anlamlı.Bir mukayese şiiri.Beğeni ile okunası şiir. günün şiirinden kutluyorum. selam olsun.
Uzun bir yolculuktur yaşam..
En kısa olanı ise 'çocuklara' düşen...
Vah ki, onları bile ayırdık, böldük biz.. Bazen rengine, bazen uymuyor diye 'dengi dengine..'
Oysa çocuk, adı üstünde.. Dünyanın her yerinde en temiz, en katışıksız..
Şimdi sokakları bile ayrı.. Gülüşleri de..
Derinliğine, dünden bugüne uzanıyor şiir..
Kutlarım Refik Bey..
TÜM YORUMLAR (13)