Uzun bir yol mini roman

Uzun bir yol

5

Nalan'la bazı bazı kaynaşıyorlar; bazı da yanından geçerken buz gibi bir ifadeyle selam dahi vermiyordu.

Aslında Nalan işkolik bir kadındı; onun zaman zaman tavır takındığı zehabına kapılıyordu; ama yanılıyordu.

Defile yaklaşmış hazırlıklar yoğunlaşmıştı

Bu koşturma sırasında daha çok bir araya geliyor, bilgilerini paylaşıyorlardı
.
Nezaket hanım açık, açık belli etmese de şaşkın bakışlarından Ali'den büyülendiği anlaşılıyordu

Bir gün patronu, Ali Buğra'ya şimdi sıra defilede; benim mankenlerim var ama, bu yıl ki defilede yeni yüzler de istiyorum dedi.

-Senin de tanıdıkların vardır sanırım.
Genç adamsın; mutlaka tanıdığın manken olma vasıfları taşıyan güzel bayan arkadaşların vardır.

-Evet efendim ben de bir süredir bu arayış içindeydim.

BİR KAÇ MANKEN BULAMAM AMA, SÜRPRİZ BİR MANKENİM VAR GELİNLİĞİ ONA GİYDİRECEĞİM

Ali Buğra'nın böyle kesin konuşmasının sebebi vardı:

Ali'nin aklındaki manken adayı Gülfidan'dı; bir süredir onu aklından çıkaramıyordu

Bir hafta sonu Oğuz'u ailesine götürdüğünde ayak üstü sohbet sırasında onlar hakkında epeyi bilgiler edinmişti.

Gülfidan liseyi bitirmiş; üniversiteye malum sebeplerden; maddi imkansızlıktan dolayı gidememişti

Ara sıra Gülfidan'a rastladığında , seni de manken yapacağım deyip takılıyordu Ali...

-Aman yok abi;ben istememteşekkür ederim!

Niye canımm mankenliğin nesi kötü?

-Ben dikiş nakış kursuna gidiyorum, bana öyle bir iş bul!

-Mankenlikten ben ne anlarım?

-Hem el sanatlarımız unutulmasın istiyorum.
-Benim elim de dikişe nakışa yatkındır hani

-O halde elbiselerin işlemelerini sana verelim de sen de bir kaç kuruş kazan Gülfidan

-Nezaket hanımla bir görüşeyim bakalım ; ama sen de benim ricamı kırma lütfen!

-Hiç olmazsa gelinliği sen giymelisin!!!

-Gelinlik giyecek mankenin yüzünün masum olması gerekir dedi demesiyle birlikte Gülfidan'ın yüzü kızardı.
Bakışlarını yere indirdi.

Ancak elinden kaçamazdı evet dedirtecekti

-Yalvar yakar oldu Ali ve sonunda Gülfidan'a evet dedirtti

Bak sözünden dönmek yok!

Tamam mı Çok zor duruma düşeriz, sen de üzülürsün

-Tamam abi ben bi kez söz verdiysem tutarım

-Aferin!

Bu da Ali'nin patrona ikinci sürpriziydi!!!

Gülfidan'ın yüzü çok masumdu; sıfır makyaj kumral uzun saçlar ve uzuun bir boy!

Gelinliği çok iyi taşıyacaktı.

Ali Buğra'nın iş yeri çok şık bir binaydı.
Her duvarı, her yönü ayrı desenlerle piye de pul, pötikare, ekose; siyah beyaz desenlerle resmedilmiş; her türden, her tarzdan mankenlerle fotoğraflandırılmıştı .

O kadar çok çalışıyordu ki hemen hemen eve uğramaya fırsatı olmuyor; iş yerinde kalıyordu

Ali Buğra Oğuzu' hafta sonu ailesine götürüp içeri girmeden kapıdan döndü.

Ertesi sabah ananeyi kaybettikleri haberi geldi.

Şimdi gidip Gülfidan ve Oğuz'a destek olup teselli etmeleri gerekiyordu

Sonbaharın mevsime veda ettiği, sarı kırmızı yapraklarını döktüğü; kışa hazırlık yaptığı, gökyüzünün gri bulutlarla elveda son bahar dediği günlerdi;hüzün dolu bir dönemdi yaşadıkları

Gülfidan; Ali Buğra'ya, gelip Nezaket hanımdan izin alayım; Oğuz bir iki hafta kalsın dedi

-Senin gelmene gerek yok ben söylerim.

Yalnız bana söz ver!
her şeyden haberdar et beni lütfen!

Gülfidan'ın gözleri doldu, hıçkırarak Ali'ye sarıldı
uzun bir süre başı genç adamın omuzunda içini çekerek ağladı.

Ali çok duygulandı ve

-hadi şimdi gidiyorum ama unutma!

Bir telefona bakar, her ne ihtiyacınız olursa çekinme!!!
hemen gelirim deyip ayrıldı,ama aklı onlarda kaldı...

Yüksel Nimet Apel

20.Aralık.2019.Bodrum