Yükselmiş başın sanki bulutlara değerdi,
Hem ayakların arzın kalbini de delerdi!
Mavi denizin dalgalarında esen yelin,
Götürürdü bizi mutluluklar ülkesinin,
En yüksek bacasına kondurabilmek için...
Uçsuz bucaksız ufuklarında raks ederdi;
Sevinçten, mutluluktan; kuşlar öter, öterdi.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
