Uzun Bi Yol Şiiri - Erencan Algün

yola çıkıyordum, uzun bir yola...
ama kaybettim sanki rotamı.
şimdi önüm uçurum,
gözlerim düğüm, göremiyorum!
karanlık bi ışık var.
görebildiğim tek şey,
karanlığın beni besleyen ışığı!
ışık.
karanlık bi ışık!

çok sıcak, çok ilgili.
çok sempatik yaklaşıyor bana
ve her seferinde
terk edilmiş bir kahraman olduğunu fısıldıyor,
sol kulağıma!
her defasında, buradayım diye bağırıyor.
solunda!
sol!
sol tarafında!

bir peltek var ağzımda
zor konuşmak ve de
anlatabilmek dertlerimi...
dilimin ucuna oturan öcüler var:
adları fani ve ona hizmet ediyorlar.
rotamı kaybettim.
kaybettirdiler.
bir perde var gözümde:
zor görmek ve de
anlatabilmek onları.
öyle bir karanlık ki bu,
çok sıcak, çok ilgili.
öyle bir kahraman ki o,
sadece kendini düşünüyor.
sol tarafımda. sol!
yanıyorum. çok sıcak.
kucaklıyor beni.
imdat!
solumda. sol!