Uzun Bekleyişler Şiiri - Afşar Timuçin

İçerde sessizlik dışarıda durgun bir yaz
Kendini az az tüketen yorgun temmuz
Soluk soluğa açan geç kalmış güller
Adı sanı adresi bilinmeyen sevgili
Bir anı denizinde sürüklenir gider.

Yıkıp geçmişse kendinde her şeyin
Adı sanı bilinmeyen sevgili
Kapamışsa kapılarını bile
Bir çayın buğusunda düşündükçe yitirdiklerini
Ne yapardı düşleri onu başka dünyalara götürmese.

Bakmak kolay değil zamanın gözlerine
Durmadan beklemek bir yol kavşağında
Dalga dalga yığılırken üstümüze boş saatler
Boynumuz bükük öylece bekleriz bizler
Bir şey varmış gibi yaşamın ötesinde..