Uzun bakışlı adamların ülkesi

Bir yer var biliyorum daha görmediğim,
Dilini bilmediğim, yönünü bilmediğim,
Uzun bakışlı adamlar ülkesi diyorlar oraya,
Her gece mutlu şarkılar söylenen,
Sevgili kulaklara bilmediğimiz bir dilde aşk sözcükleri fısıldanan,
Hiç anlamadığımız,
Bilmediğimiz bir dilde, bilmediğimiz bir ülkede,
Adamlar,kadınlar var çok uzaklara bakan,
O uzun bakışları olmasaydı, nereden bilecektim o ülkeyi o dili o yabancı tadları ben?
Derler ki o ülkede inekler, eşekler bile uzun bakar uzaklara böyle ulaşırlar.
Yine rivayet odur ki, o bakışlara yakalananlar, bilmedikleri dili,
Bilmedikleri zevkleri anlar.
Ben içimdeki benin yalancısıyım belki ama sizler inanmasanız bile diyorum ki,
İşte orada! var var var.
Öyle bir ülke ve öyle uzun bakışlı insanları var!
Bizlerden farklı, bizlerden ayrı... İnanmak için uzun bakabilmek yeter.
Çerçevelenmiş de olsak kendi pisliğimiz, kendi yüksek aşılmaz duvarlarımızla bizler,
Öyle bir ülke var! Göremesek de bizler.
Şimdi yola düşüyorum artık şafak söktü...
Varacağım o ülkeye, öğreneceğim dillerini, savdalarını,masallarını,
Birbirlerine neler fısıldadıklarını sevgililerin,
Kızıl akşamlarında o uzak ufukların,
Şarkılar öğreneceğim, güzellikler göreceğim,
Ama ne yazık ki siz; Korkaklar sürüsü! kendi yaptığınız kalın duvarların arkasında,
Çepeçevre çerçevelenmiş, asla bilemiyeceksiniz, göremiyeceksiniz, duyamıyacaksınız,
O güzelim şarkıları, o güzelim sözcükleri, o güzelim sonsuz ufku asla bilemiyeceksiniz,
Zaten dönmem ya, dönsem anlatsam bile asla hayatı göremiyeceksiniz...