ellerimde ellerinin aklığı
günlerden gecelere sakladığım
bir güvercin kanadı bildiğin
değinince yüreğime ansızın
mutluyum ama değil...
değil bu sokakların sonsuzluğu
martıların denizlede uçuşları değil
ne sustukça tükenir yalnızlık
ne içilince ölümsüzlük suları
değil işte değil...
ellerinde ellerinin aklığı
yüreğimde o bitimsiz yokluğun
bu hepsinden ayrı işte
günlerden gecelere büyüyen
yalnızlık içimde bıraktığın...
Yavuz ERGÜN
Beşiktaş-1961
Varlık Yıllığı-1962
Kayıt Tarihi : 6.3.2009 09:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiirimi iki buçuk yaşındayken yitirdiğim anneme yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!