Üzümlerin çilesi
Üzümler hapsedilmiş kasaya,
Müşteriler oturmuş masaya,
Bizi dagitacaklar piyasaya,
Aramızda ayrılık başlıyor.
Aracılar satacak pazarda,
Sarılıp uyuyorduk kasada,
Sıkışıp ezilsekte burada,
Su ile kanımız karışıyor.
Müşteri alır koyar poşete,
Alıp götürür poşetle eve,
Yıkar bizi soğuk bir su ıle
Istahla mideye indirirler.
Zaten yaratılmışız insan için,
Kuşun kurdun da yemesi ıçın,
Yaradan herkesi düşünmüş de,
Yaratıklar yiyip içiyorlar.
Şu gerçeği kesin biliyoruz,
Biz değiliz yaratılan yalnız,
Bu gayece bütün nebat, meyve,
Beraber yaşama yarıyorlar.
Kayıt Tarihi : 25.9.2019 06:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!