Hüzünlü duruyor tabak
Sırtındaki sahte yükten.
Kucağında mor mor üzüm
Ne tadı var, ne de kendi.
Duygusuz sevgili gibi
Durup da bakıyor hissiz,
Sadece renkten ibâret,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Çok farklı bir şiir, içinde özel bir gizi saklayan kendi elinizle yaptığınız yağlı boya bir natilmort, tabak resmi olduğunu anlıyorum.Yapıldığı zamanın hüznüyse hüznünü, sitemiyse sitemini taşıyan bir tabak.Şiir ne çok şey anlatabilir ya da mühürler ağzını susar sır vermez...İçimden böyle şeyler yazmak geldi.Şiirin yazıldığı ruh hali zamanla öyle çok değişime uğrar ki bizzat yazarı bile gülümser eserin karşısında huzur içinde...Tebrikler canım sevgilerimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta