Büyük fıçılarda,
Fermantasyon geçirirken
Eskiden ne olduğumu bile tam hatırlamıyorum.
Bir bağ bozumu hatırası var ama
Değiştikçe neyi biliyorum!
Ezildiğimde;
Günlüğüme yazmışım
Suyum üzüme ait ama
Şimdi neye benziyorum?
Tadımı kaybederken mahzeninde
Aydınlığı karanlıkta saklıyorum.
Sirkeleşmek benliğime daha yakındı,
Şimdi körkütük düşkünlüğüm.
Bir türlü kendime gelemiyorum
Kayıt Tarihi : 14.3.2020 21:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zerrin Zengin Dönmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/14/uzum-23.jpg)
Yıllanmış bir şarap mı
Haram edilmiş bir yudum bade
Sirke
Şerbet
Eskimiş posa
Odun ateşinde olgunlaşmış bir pekmez mi......
Çok teşekkür ederim
Ama nasıl?
Kimi gelişerek değişir... Yitirmez kimliğini/benliğini...
Kimi tamamen bir başka nesneye dönüşür, ilk halinden eser kalmaz! Kendi, kendisini bile tanıyamaz...
Tercih mi?
Kişiye göre...
İlginç bir tema..
Mesajına odaklı...
Tebrikler Zerrin Hanım.....
Çok teşekkür ederim Mustafa bey yazmak için harika bir güç veriyorsunuz
TÜM YORUMLAR (2)