Üzülüyorum şu halime,
70’lerde olsak bir sürü plak alır, koleksiyon yapardım.
80’lerde olsak, takar manitayı koluma, sinemalar izlerdim.
90’larda olsak bir sürü güzel misket üterdim.
Bunların kimini kitaplarda okudum,
kimini ise büyüklerimden duydum,
kiminini de televizyonda izledim.
Ama hiçbirini bizzat yaşayamadım.
Üzülüyorum şu halime,
21. yüzyılın göbeğinde,
o meşhur teknoloji devrinde...
Korkarım ki değil bu devri,
sabahı bile göremeyeceğim.
Kayıt Tarihi : 8.10.2025 17:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
06.10.2025 Hikmet Hasan Yılmaz
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!