Ne olur hasrete takma bu kadar
Boynunu bükünce üzülüyorum
Ağlayıp canımı yakma bu kadar
Gözyaşı dökünce üzülüyorum
Umutlar solsa da yine açarmış
Sayılı gün çabuk gelip geçermiş
Yaradan insana sabır da. vermiş
Sen böyle çökünce üzülüyorum
Sen benim aşkımı kalbinde büyüt
Ninniler söyleyip koynunda uyut
Seni sevdiğimi hep aklında tut
Böyle iç çekince üzülüyorum
Sedat Kocabey
Kayıt Tarihi : 16.2.2020 12:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Kocabey](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/16/uzuluyorum-41.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!