sen çiçeklere basıp soldurmadın
ve güneşi balçıkla sıvamadın sadece,
saçlarımı döktüğünü de umursamıyorum
sen insanlara olan inancımı çaldın ona üzülüyorum..
verdiğim kolyeyi çıkartıp atman
senin için giydiğim elbiseme bakmaman
sevmiyorum seni diye haykırmana da değil,
bir yuva özlemimi, umudumu çaldın ona üzülüyorum..
her tende seni arıyorum
her kokuda seni özlüyorum
bir harabe gibi yıktın gittin önemli değil
tebessüme kanan çocuk ruhumu çaldın ona üzülüyorum…
300907
Hakan TimurKayıt Tarihi : 30.9.2007 18:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!