Üzülüyorsun Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Şu yalan dünyada olan plana
Aklım ermez oldu yalan dolana
Denize düşüren sensin, yılana
Sarıldığıma mı üzülüyorsun?

Şapka çıkartırım arsızlığına
Her yalnızlığının ıssızlığına
Kalbimi çalansın, hırsızlığına
Darıldığıma mı üzülüyorsun?

Gönül baharımda çözülmüyorsun,
Yüzümü görünce büzülmüyorsun.
Dalıma vururken üzülmüyorsun!
Kırıldığıma mı üzülüyorsun?

Bulamadım senin nesli kökünü
Bitmiyor derdinin ardı sökünü
Sırtıma vurmuşsun kendi yükünü
Yorulduğuma mı üzülüyorsun?

Efiloğlu bağlarbaşı Reyhandan
Geçilmiyor, izin gerek Beyhandan
İnsan görünümlü şerr-i şeytandan
Ayrıldığıma mı üzülüyorsun?