Üzülürüm Şiiri - Ertürk Demirci

Hep sendeleyerek yürüdüm
Düz yolda bile
Dolanır ayaklarım birbirine
Çalıya gelir
Taşa bazen
Sevda oklarına hedef olurum
Ulaşamam sana.

Gel-gitlerle derya deniz gibiyim
Kıyısına vururum yaşamın
O beni kucağında saklar
Ninnisinde uyurum.

Saçak altına saklanan
Kuş olurum bazen
Pencereden bakışında
Saçlarını,
Sohbetinde
Aşklarını duyarım.
Ben yoksam
Üzülür, üzülürüm...